De rietdekker Dirk Klaasz de Bakker sliep van 29 juni 1706 tot 11 januari 1707 (27 weken) en is na het wekken weer ingeslapen tot 15 maart 1707. Op de prent staat centraal  een vertrek met daarin het bed met de slapende man en enkele bezoekers. Deze voorstelling is omringd door acht kleinere scènes met stadsgezichten en emblemen. Gedrukt op het blad onder de plaat een vers in drie kolommen. In de hoofdvoorstelling en in de emblemen staan nummers waar in het spotdicht naar wordt verwezen. Zoals nummer 1 rechtsboven, waarop de nijd uit de aarde breekt en met haar mist de zon verduisterd.